گیاه شنگ که در زبان ترکی با نام یملیک شناخته میشود و نام علمی آن Tragopogon graminifolius است. یکی از گیاهان با خواص دارویی است که در ابتدای فصل بهار به صورت خودرو در برخی مناطق کشورمان رشد میکند. از برگهای گیاه شنگ مثل برگهای کاهو در سالاد استفاده میشود. همچنین به دلیل خنک بودن آن را همراه با سرکه میل میکنند.
استفاده خوراکی
همان طور که گفته شد، گیاه شنگ به صورت خام به همراه سرکه استفاده میشود. علاوه بر این در برخی غذاها مثل کوکو و قرمهسبزی و آش نیز کاربرد دارد. میل کردن شنگ همراه با ماست نیز در برخی مناطق متداول است.
خواص دارویی شنگ
از گیاه شنگ برای درمان و پیشگیری از برخی بیماریها استفاده میشود. برخی از کاربردهای درمانی و پزشکی آن را در ادامه بررسی میکنیم. گفته میشود خوردن برگهای شنگ باعث توقف اسهال و خونریزی معده میشود و از خونریزی سینه هم جلوگیری میکند. همچنین برخی افراد برگهای این گیاه را میپزند و پس از پختن، برگ و آب آن را میل میکنند. ساقههای تازهی این گیاه در برخی نقاط ایران برای جلوگیری از رشد انگل و از بین بردن بیماریهای میکروبی گوارش استفاده میشوند. از گلهای این گیاه برای درمان سوختگی میتوان استفاده کرد. ریشههای این گیاه نیز خاصیت سمزدایی دارند و برای این منظور مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین از ریشههای گیاه که لعابدار است برای افزایش اشتها و نرمکردن سینه استفاده میشود. از دیگر کاربردهای ریشهی گیاه شنگ، برای از بین بردن زگیلهای پوستی است.
موارد منع استفاده
استفاده از شنگ برای افرادی که دارای بیماری کلیوی هستند، توصیه نمیشود.
توصیه سلامتی
مطالب نوشته شده در مورد گیاهان دارویی مطالب تجربی هستند و استفادهی خودسرانه و با روش و مقدار نامشخص از آنها بدون تشخیص اولیهی صحیح توصیه نمیشود. در صورت بروز بیماری، ابتدا لازم است تا با پزشکان دارای تجربه و تخصص لازم مشورت نمایید.