وایولت کنستانس جیساپ از خوشاقبالترین و در عین حال شگفتانگیزترین زنان تاریخ دریانوردی به شمار میرود. او در سال ۱۸۸۷ در آرژانتین به دنیا آمد و پس از ۸۳ سال زندگی پرماجرا، در انگلستان چشم از جهان فروبست.
جیساپ در سال ۱۹۱۰ به عنوان مهماندار در لوکسترین و پیشرفتهترین کشتی اقیانوسپیمای زمان خود، یعنی «آر.ام.اس المپیک» مشغول به کار شد؛ کشتیای که دو خواهر بزرگ و معروفتر از خود داشت: «تایتانیک» و «بریتانیک». این سه کشتی همگی توسط شرکت وایت استار لاین ساخته شده بودند و هر کدام به نوعی سرنوشت تاریخی خاص خود را داشتند.
المپیک در ۲۰ سپتامبر ۱۹۱۱ در سواحل بزرگترین جزیره بریتانیا، با ناو جنگی «اچ.ام.اس هاوک» برخورد کرد. این تصادف باعث آسیب جدی به المپیک و غرق شدن تعدادی از خدمه ناو جنگی شد، اما وایولت جیساپ با شجاعت و حضور ذهن توانست جان سالم به در ببرد. این حادثه، اولین آزمون سخت او در دنیای پرخطر دریا بود.
تنها یک سال بعد، جیساپ به عنوان مهماندار در کشتی تایتانیک مشغول به کار شد؛ کشتیای که به «کشتی غیرقابل غرق» مشهور بود. اما چهار روز پس از آغاز سفرش، تایتانیک به کوه یخ برخورد کرد و در یکی از بزرگترین فجایع دریایی تاریخ، بیش از ۱۵۰۰ نفر جان خود را از دست دادند. باز هم جیساپ از این حادثه جان سالم به در برد و به یکی از شاهدان زنده این تراژدی بدل شد.
در سال ۱۹۱۵، او به کشتی بریتانیک پیوست، خواهر سوم این خانواده بزرگ کشتیها. این بار نقش او فراتر از مهمانداری بود و به عنوان پرستار در جریان جنگ جهانی اول به مداوای زخمیان پرداخت. اما سرنوشت باز هم با او یار نبود؛ در نوامبر ۱۹۱۶، بریتانیک در نزدیکی سواحل یونان بر اثر برخورد با اژدر یا مینهای دریایی غرق شد. جیساپ برای سومین بار از مرگ حتمی گریخت و به همین دلیل لقب «دوشیزه نامیرا» را به خود اختصاص داد.
سرنوشت عجیب و بخت بلند جیساپ در مقایسه با دیگر بازماندگان این کشتیها بسیار نادر و قابل توجه است. تعداد کمی از خدمه توانستند از سه حادثه بزرگ و مرگبار دریایی جان سالم به در ببرند؛ چیزی که او را در تاریخ دریانوردی به چهرهای افسانهای تبدیل کرده است.
پس از این ماجراها، جیساپ به کار خود در خطوط کشتیرانی «ستاره سرخ» و «خطوط سلطنتی بریتانیا» ادامه داد و تا سال ۱۹۵۰ به فعالیت حرفهای خود در دریاها ادامه داد. او در نهایت در سال ۱۹۷۱ در انگلستان درگذشت و داستان زندگیاش همچنان الهامبخش کسانی است که به شجاعت، بخت و سرنوشت باور دارند.
اگر بخواهیم این داستان را با دیگر بازماندگان بزرگ تاریخ دریانوردی مقایسه کنیم، میتوان به «موروین آرو» اشاره کرد؛ مردی که از تایتانیک جان سالم به در برد و بعدها خاطرات خود را در قالب کتابی منتشر کرد. اما هیچکس به اندازه وایولت جیساپ سه بار از مرگ در دریا گریخته و این موضوع او را در تاریخ بیهمتا کرده است.